dijous, de juny 08, 2006

Cada cop - Lax'n'busto

Cada cop que miro d'arreglar
el que no faig bé,
sento que estic pitjor encara.

Cada cop que enrere vull anar
per començar,
senbla com si estigués més lluny.

Cada cop que hi torno és com un rellotge
que s'hagi desmuntat,
mhmhmh, peçes i peçes
que no sé mai com ordenar...

Cada cop més difícil se'm fa tenir-te
aquí sempre al meu costat...

Dues espases afilades caminant damunt d'un fil
que demà es pot trencar, més val no esperar...

Com sol a la nit, com lluna al matí
és com foc al bosc quan tu ets amb mi,
no és poder o voler,
ni tan sols es fe,
potser ja és escrit
i no s'hi pot fer res...

Cada cop que surto ara al carrer,
miro a la gent, noto com si hagués estat fora,
cada cop que penso en el que he fet,
doncs ha passat molt temps,
no sé mai per on començar...

Cada cop que respiro
és com si l'aire em portés noves olors...
mhmmm dolçes i amargues
que em fan estar en un altre mon...

Cada cop que desperto m'assento i penso
si encara estic somiant...

Però quan la sort t'abandona no hi ha un camí per triar,
no vas mai a cap lloc, més val esperar!

Com sol a la nit...

Jo no puc riure a la mort,
ni del meu pitjor enemic,
no estic fet així ni així seré mai, jo ho sé!
saps tu que el temps dirà
on ens ha portat el vent,
i si em necessites mai,
volaré en contra...!

Com sol a la nit...

1 comentaris:

A la/es 5:44 a. m. , Anonymous Anònim ha dit...

Keep up the good work. thnx!
»

 

Publica un comentari a l'entrada

Subscriure's a Comentaris del missatge [Atom]

<< Inici